Przegląd prasy

Tytuł: Przegląd prasy

Rodzaj materiału: ćwiczenie

Wykorzystane materiały: dzienniki

Kluczowe pytanie: Jak czytać gazety?

Obszar nauczania: język polski, wiedza o społeczeństwie, godzina wychowawcza, wiedza o kulturze

 

Treści nauczania zgodne z podstawą programową:

Szkoła podstawowa (II etap edukacyjny, język polski)

  • rozwijanie w uczniu ciekawości świata;
  • motywowanie ucznia do aktywnego poznawania rzeczywistości, uczenia się i komunikowania, w tym także do samokształcenia i samodzielnego docierania do informacji;
  • przyjazne towarzyszenie uczniowi w budowaniu spójnej wizji świata i uporządkowanego systemu wartości;
  • wychowanie do aktywności i odpowiedzialności w życiu zbiorowym

Gimnazjum (j. polski):

Odbiór wypowiedzi i wykorzystanie zawartych w nich informacji:

Czytanie i słuchanie. Uczeń:

  • odbiera komunikaty pisane, mówione, w tym nadawane za pomocą środków audiowizualnych – rozróżnia informacje przekazane werbalnie oraz zawarte w dźwięku i obrazie;
  • wyszukuje w wypowiedzi potrzebne informacje oraz cytuje odpowiednie fragmenty tekstu.

Gimnazjum (wiedza o społeczeństwie):

Środki masowego przekazu. Uczeń:

  • omawia funkcje i wyjaśnia znaczenie środków masowego przekazu w życiu obywateli;
  • charakteryzuje prasę, telewizję, radio, Internet jako środki masowej komunikacji.

Wiedza o kulturze

  • wymienia różne formy mediów kultury (słowo mówione, pismo, książka, obraz malarski, fotografia, film, program telewizyjny, spektakl teatralny) oraz użycia (nowe media, media masowe, media interaktywne, multimedia);
  • wyjaśnia, na czym polegają różne formy kontaktu z kulturą (odbiór bierny, aktywny, konsumpcja, produkcja, twórczość, użytkowanie.

Szkoła ponadgimnazjalna (j. polski):

  • Odbiór wypowiedzi i wykorzystanie zawartych w nich informacji:
  • odczytywanie sensu tekstu,

Interpretacja:

  • wykorzystywanie w interpretacji elementów znaczących dla odczytania sensu utworu.

 Wartości i wartościowanie:

  • dostrzeganie konfliktów wartości (równości, wolności) oraz rozumienie ich źródeł.

Czas: 30 minut                                

Metody pracy: praca w parach, dyskusja

 

Przebieg ćwiczenia:

Możesz wprowadzić zwyczaj przeglądu prasy na początku każdych zajęć z edukacji medialnej. Załóżmy, że co tydzień inna osoba/grupa uczniów sporządza zestaw tematów, które były poruszane w ostatnim tygodniu lub wyszukuje konkretnych wiadomości, zestawia artykuły na ten sam temat z różnych gazet itp.

Poniżej przedstawiamy jeden z wariantów takiego ćwiczenia:

1. Podziel uczniów na grupy. Każda grupa otrzymuje inny tytuł dziennika:  Gazeta Wyborcza, Rzeczpospolita, Nasz dziennik, Super Express…

2. Uczniowie poszukują odpowiedzi na następujące pytania:

  • Jakie tematy są poruszone na pierwszej stronie (priorytety dla gazety, czy to jest wydarzenie w Polsce? na świecie? Temat z dziedziny gospodarki, polityki, kultury etc.)
  • Jakie są działy w gazecie? (np. informacje o polityce, ekonomii, kultura, sport…). Ile miejsca zajmują w gazecie?
  • Znajdź w gazecie wydarzenie prawdziwe, ale bez znaczenia (np. wieści z życia celebrytów itp.)

3. Na forum grupy prezentują efekty swoich poszukiwań w prasie – odpowiadają na powyższe pytania.

4. Rozpocznij dyskusję. Proponowane tematy:

  • Co można powiedzieć o specyfice każdego dziennika na podstawie artykułów, tematów, które się w nim znajdują?
  • Wśród wydarzeń medialnych można wyróżnić te prawdziwe istotne, ale również bez większego znaczenia. Po co powstają te drugie? Czy jest na nie zapotrzebowanie?

5. Podsumowanie ćwiczenia.

Ćwiczenie może mieć wiele wariantów – możesz zaproponować swoje własne zadania uczniom przy przeglądzie prasy.

Pytania, które zostały postawione w tym ćwiczeniu mają na celu zwrócenie uwagi uczniów na podobieństwa i różnice między codziennymi gazetami, na ich funkcje, na dobór artykułów wiodących. Ostatnie pytanie (o charakter wydarzeń) może być wstępem do rozmowy o wpływie środków masowego przekazu na to, co danego dnia jest najważniejsze, ale również o tym, że media często specjalnie kreują pewne wydarzenia, po to, by „chwycić” czytelnika.